Bewoners Ter Heide mede-ontwerpers van hun dorp 

schoenen ter heide

“Al te vaak zijn steden en dorpen enkel ontworpen voor en door mensen die gemakkelijk mentaal en fysiek kunnen bewegen doorheen de ruimte”, zegt Guido Massonnet, één van de coördinatoren van het centrum voor mensen met een verstandelijke en/of andere beperkingen Ter Heide. In 2015 ging Ter Heide daarom voor het eerst een samenwerking aan met een groep architectuurstudenten en docenten. Zij hadden als doelstelling om een wandelpad te ontwerpen doorheen het dorp.

De aanpak was eenvoudig. Dagelijks namen de architectuurstudenten een bewoner mee op wandel doorheen het dorp. Wat ze daaruit leerden werd meegenomen in de vormgeving van paden en ontmoetingsplekken in het dorp. Deelnemend architectuurstudent Julie deelt haar verontwaardiging over de bewandelbaarheid van het dorp:  “Wat ik beschamend vond was dat het eigenlijk echt moeilijk wandelen is in Hoepertingen met een rolstoel. Dat probleem hebben wij uiteraard niet kunnen oplossen, maar het was goed om ons hiervan bewust te zijn.”

De doelstelling van deze aanpak was uiteraard meer dan een ‘rolstoel-toegankelijke’ ruimte creëren. De initiatiefnemers wilden het samenleven in een dorp te herdenken: er kunnen en mogen bij horen ondanks het anders zijn. Dit leren rekening houden met verschillende noden en bewoners, geeft Hoepertingen vandaag niet alleen de mogelijkheid om een van de meest inclusieve en bewandelbare dorpen in Vlaanderen te worden, maar ook een met aandacht voor boeiende sensoriële ervaringen. De bewoners van Ter Heide, maar ook kinderen en volwassenen zouden er immers moeten kunnen genieten van ruimtes die ook de zintuigen prikkelen.