Tijdens enkele vergaderingen in de tuin werd ons door de vrijwilligers verteld hoe zij de evolutie van de tuin zagen. Iedereen had een eigen kijk op de tuin maar er kwamen veel elementen terug die voor alle vrijwilligers belangrijk waren. Een zeer belangrijk aspect was de relatie met de straat. Deze zouden ze graag verbeteren om zo de drempel tussen de tuin en de straat te verlagen. Een ander belangrijk punt waren de rustplekken in het groen waar mensen samen konden genieten van de tuin. Met deze elementen zijn we vervolgens aan de slag gegaan en hebben we drie ontwerpen opgesteld die later aan Gilberte zijn voorgelegd.
De grens met de straatzijde wordt volledig opengetrokken en wordt een ontmoetingsplek waar mensen kunnen uitrusten, samenkomen of gezellig kunnen genieten van de tuin. Het wandelpad leidt de bezoekers doorheen de tuin, langs de container naar het ven. Dit ven is toch een troef van de tuin, die momenteel nog niet echt tot zijn recht komt. Ook hier zou er een rustplek komen die in relatie staat met het water. Door deze ingrepen wordt de tuin een meer zichtbare plek die beter zal functioneren in haar omgeving.
De twee volgende ontwerpen zijn zeer gelijkend. Deze zijn opgebouwd rond het idee om mensen samen te brengen op strategische geplaatste ronde banken.
Door het aanleggen van een pad, werd ook het groen gesnoeid en gefatsoeneerd om de tuin toegankelijker te maken en de verwildering in de tuin lichtjes tegen te gaan. Omdat de tuin een groene oase is waar je in terecht komt, wilden we dit karakter zeker en vast behouden in onze ontwerpen. Dit door zo weinig mogelijk ingrepen te doen. Anderzijds wilde men verschillende rustpunten doorheen de tuin creëren die elk een andere kijk op de tuin geven. Deze werden in rondes geplaatst om het gemeenschapsgevoel te stimuleren. De eerste rustplaats is aan het begin van de tuin waarbij passanten de mogelijkheid krijgen hier een stopplaats in te lassen. Dit geeft een lagere drempel om de tuin verder te ontdekken als buitenstaander. Het struikgewas en de omheining worden verwijdert waardoor het private gevoel verdwijnt. Dit is zeker een pluspunt. Als tweede is er een rustpunt onder de boomgaard. Workshops die bezig zijn in de omgebouwde container kunnen buiten onder deze bomen verdergezet worden. Dit geeft een gezellige sfeer waardoor de ruimte van binnen naar buiten overvloeit. De container wordt in het ene ontwerp lost van de muur geplaatst waardoor er een berging achter ontstaat. In het andere ontwerp word deze tegen de muur geplaatst om de impact zo beperkt mogelijk te houden. Deze container bevat een opbergruimte voor tuinmateriaal en een workshopruimte met extra berging, een tafel om alsook te vergaderen en een kleine keuken. Als laatste is er een rustpunt aan de vijver, waarbij het pad rond de vijver heraangelegd wordt. Hier kunnen mensen bezinnen en tot rust komen. Omdat de tuin kort gelegen is aan een grote weg, is er ook een plan om een grote groene buffer aan te leggen. Hierdoor wordt de tuin meer afgezonderd van de grote baan en geeft de tuin een rustig gevoel om een namiddag gezellig te vertoeven. Men kan er een plekje veroveren om enkele gewassen te kweken, er zijn druifranken, verschillende fruitbomen en dergelijke.
