Vandaag trokken we er op uit om ideeën te verkrijgen van de kinderen zelf op een interactieve manier. We waren volledig voorbereid met kleurpotloden, stiften en gekleurde post-its.
Om 10u30, na de eerste pauze hebben we twee leerlingen uit elk leerjaar uit het klasje meegevraagd om met ons enkele opdrachtjes te doen. We vertelden de kinderen dat wij in het bezit waren van een geheim over de leerkrachten. Dit met als doel dat ze zich volledig kunnen inleven en ons meenemen naar een rustig plekje, al dan niet hun favoriete stilte plekje. Volledig nieuwsgierig naar het grote geheim, leidden de kinderen ons stuk voor stuk naar hun gekozen plekje waar niemand ons kon horen. We kwamen op plaatsen die we nog nooit hadden gezien in de school, of gewoon voorbij liepen, maar voor de kinderen zijn dit juist de weinige plekken die een poging doen naar het vluchten van het lawaai. Door de interactie met elkaar en verschillende leeftijden, kwamen we nog meer te weten over waarom sommigen dit wel, of juist totaal niet, een goed rust plekje vinden. Door middel van deze situaties te creëren, kregen we meer concrete reacties dan op de vraag ‘Waar is een leuk rustig plekje’, wat we dinsdag stelden.
Ons bedoeling was vooral om verschillende visies van de kinderen te krijgen en deze op een blad te kunnen zetten. Kort na het geheim te vertellen, keerden we met de kinderen naar de rustige picknickbanken, die bovendien door niemand als rustig werd aangeduid. Hier lieten we hen hun rustige plekje tekenen, of dat van iemand anders indien dat beter bevonden werd. Ze hadden diverse kleuren ter beschikking en werden enkel gevraagd henzelf en de omgeving van hun rustige plekje te tekenen. Vaak waren dit enkel bomen of een struik. Kort hierna werd er op hetzelfde papier gevraagd om een toevoeging te doen aan dat plekje, iets wat het zou verbeteren. Hier kregen we zeer positieve en diverse input van de kinderen.
Uit de verschillende ideeën concluderen we dat de kinderen vooral rust vinden bij of onder een boom, een soort beschutting, een plaats waar ze ongestoord op zichzelf kunnen zitten. Een plaats dat ver weg is van de drukte maar ook een soort semi transparantie heeft waarbij ze toch nog zicht hebben op de omgeving. De natuur was hierin een belangrijke factor want dit zorgt mede voor rust. Een verschil tussen leeftijden werd ook duidelijk wanneer we zagen dat de kleineren minder afsluiting en rust nodig hebben dan de kinderen uit hogere klassen.
Ze tekenden vooral zitplekken waar nog steeds hun vriendjes bij konden zitten. De kinderen vanaf het 4de leerjaar gaven aan dat ze graag in de natuur willen lezen in stilte, maar evengoed willen ontspannen. Ze vertelden ons dat zowel in de klas, als tijdens de speeltijd er te veel lawaai is waardoor ze genoodzaakt zijn om zich ver af te zonderen en op de grond te zitten. Dit contrast en hun ideeën zijn zeker iets dat we meenemen in ons ontwerp, want dit is duidelijk een groot pijnpunt als je het dieper begint uit te zoeken.
In de middagpauze begonnen we aan onze derde opdracht, wat werken met post-its inhield. Er waren drie kleuren ter beschikking waarbij elke post-it een bepaald doel had. De kinderen mochten over het hele schooldomein lopen en deze post-its plakken waar ze deze het meest van toepassing vonden. Deze opdracht vervaagde alle grenzen die werden gemaakt door gebrek aan overzicht. De groene post-it was bedoeld om aan te geven wat hij/zij als een rustige plek ervaart. De geel gekleurde post-its waren bedoeld om aan te geven waar de kinderen een bepaald conflict zouden oplossen en het roze duidde de minst rustige plaats aan. Hierbij zagen we ook weer dat iedere leerling een andere mening had over ieder plek.
Bepaalde leerlingen ervaarde de speelplaats als het meest drukke plaats terwijl het ander het bosje als de minst rustige plaats ervaarde. Hier kwam opnieuw datgene terug dat wij meteen dinsdag hadden ervaren, namelijk dat de hangmatten zorgen voor de drukste plek. Hierbij gingen we in dialoog met de kinderen en lieten hen verwoorden waarom ze bepaalde plekken hadden aangeduid en wat het beter zou maken. Met woorden en gebaren legden ze hun ideeën en frustraties uit. Sommige elementen van onze eerste opdrachten kwamen hier terug, zoals een afgesloten, rustig plekje dat zich nog steeds diep in de natuur bevindt. Met deze informatie gaan we opzoek naar een middenweg zodat we dé perfecte plaats kunnen vinden die als rustig ervaren kan worden door iedere leerling.
In de namiddag hebben we al de informatie verzamelt en een korte samenvatting gemaakt om in een oogopslag te zien wat de kinderen juist willen en nodig hebben. Hierdoor hebben we al veel stof om over na te denken en eventueel de eerste stappen naar een ontwerp, dat hopen we toch. 😉
Next day is pitch-day. We zijn zeer enthousiast om al onze ideeën naar voren te brengen!