DAG 10: SHOWTIME

      

Het einde is in zicht. Helemaal klaar en voorbereid voor het toonmoment aan de docenten en directie van de Talentuin. Iedereen waren erg enthousiast van het filmpje en van het eindresultaat. We vonden het ook erg plezant dat de stille ruimte ook echt als een stille ruimte werkt en dat de leerkrachten het ook erg aangenaam vinden. Het geluid wordt gedempt door de gordijnenen de eierdozen. Als je in de stille ruimte zit hoor je ook al meteen verschil in vergelijking met de klas.

Na twee intensieve weken is het afgerond. We zijn zeer tevreden met de resultaten die we samen als groep hebben gerealiseerd. We zijn zeer blij dat onze Liveproject ook echt gebruikt kan worden en dat ze dit zelfs in de andere klassen ook willen toepassen. Zo sluiten we dan weer een leuk project af.

DAG 9: TEAMWORK MAKES THE DREAMWORK

De dag voor de Pitch. De dag waar we al onze vrouwkracht hebben gebruikt. De laatste energie en de laatste krachten die we nog hadden allemaal opgebruikt om de houten palen de grond in te slaan. Eerst hadden we natuurlijk een gat in de grond moeten maken met de handgrondboor, door al de wortels en de stenen heen die in de grond zaten is het ons toch gelukt om 4 gaten van 50cm in de grond in te boren.

Hup! De palen erin en dan nog met een grote hamer enkele centimeters in de grond kloppen. Vervolgens hebben we de palen voorzien van ogen waaraan de hangmatten aangehangen kunnen worden. Het zakje van de hebben we dan ook nog wat opgepimpt met een leuke patch. De laatste touches in de rustige ruimte nog en we zijn klaar voor Dag 10… HET toonmoment !!

DAG 7 + 8: GEWOON DOEN!

Op Dag 7 was het vooral nog brainstormen en concrete keuzes maken van hoe we alles gaan aanpakken. We hebben vele materialen bijeen gerapen. we hadden eerst besloten om de eierdozen in verschillende soorten kleuren te spuiten maar vervolgens vonden we dat de originele kleur van de doos ook zeer aantrekkelijk was om een leuke sfeer te creëren.

    

Op Dag 8 waren we er allemaal mee eens en wisten we goed wat we gingen doen. We zijn begonnen met het aanpakken van ‘de stille ruimte’. We hebben nog meer eierdozen bijeen gerapen en we waren begonnen met plakken. EINDELIJK! We hebben ons goed gefocust en goed doorgewerkt. Op deze manier was het ons gelukt om de volledige ruimte al te beplakken met eierdozen.

 We zijn ook enkele palen gaan halen voor in de grond te steken om de hangmatten aan te hangen maar hier gaan we op dag 9 aan beginnen. Dat gaat een uitdaging worden!  

 

DAG 6: UPS EN DOWNS

Vandaag hadden we veel hoop in het realiseren van ons ideetje. We kwamen snel tot de conclusie dat een hard aangespannen hangmat tussen bomen hangen en zelf maken zodat de kinderen gemakkelijk zelf kunnen monteren en demonteren, niet zo simpel was.

In het weekend hadden we allerlei soorten materialen gehaald, zoals gordijnenstof en spanbanden zodat we volledig klaar waren om volop uit te testen. We hebben vele dingen uitgeprobeerd met allerlei soorten materialen zoals gordijnen, zeilen, trampoline springdoek etc. Ondanks alle soorten probeersels was het erg tegen gevallen.

Het idee was om verschillende soorten hangmatten te maken waarop kinderen niet kunnen schommelen, maar rustig in kunnen zitten. We hadden eerst met gordijndoeken uitgetest, maar hadden hierbij snel ondervonden dat het niet stevig genoeg waren als er gaten in gemaakt zouden worden. De gaten zouden doorscheuren en op deze manier zou het niet veilig zijn voor de kinderen. Plan B was om met zeilen te werken, maar dit verliep niet zoals gehoopt. Eenmaal dat we knipten in de zeilen, rafelden deze verder door. Ons plan C was om met trampoline springdoeken te werken en met netten. Een trampoline mochten we gaan afbreken en gebruiken bij een ouder van één van de kinderen. Maar deze was ook geen succes aangezien na verknippen van de stof, de stevigheid verloren gaat…

We zijn uiteindelijk overgeschakeld naar een ander idee na de vele tegenslagen en hulp van de werkman. We werken nog steeds rond het thema ‘rust’ maar dit verwerken we dan in de klassen tussenin twee lokalen. Momenteel worden de beide klassen gestoord door elkaars geluiden. Dit willen we verminderen door verplaatsbare akoestische schermen te plaatsen. Op deze manier worden ten eerste beide klassen minder gestoord en kunnen de kinderen meer in rust werken. Ten tweede willen we tussenin deze akoestische schermen een rust/werkplek voorzien waarbij de leerlingen zich even kunnen afzonderen van de drukte van de klas. Ze kunnen op zichzelf met enkele andere leerlingen samenwerken, maar ook lezen of gewoonweg even rustig zitten.

We zijn onze moed nog niet verloren en blijven streven naar een mooi resultaat die we aan de school kunnen geven. Met ups en downs geloven we erin dat we een mooi project gaan opleveren!

DAG 5: HET IDEE!

De pitch-dag is aangekomen. De dag waar we onze ideeën aan de docenten van de UHasselt, de leerkrachten en directie van de Talentuin mochten voorstellen.  Hun feedback heeft ons meer laten draaien in een bepaalde richting. Ze vertelden ons dat we het ‘rustige plekje’ wat we willen creëren concreter moeten opstellen. Moet het iets flexibel zijn, iets voor binnen, op verschillende plaatsen bruikbaar, ook goed bij regenweer,…  Na lang brainstormen en schetsen, kwamen we op een bepaald idee, namelijk HET IDEE! We zijn een goede weg ingeslagen waar we zeer enthousiast over zijn om deze verder te bewandelen. 

De term ‘rust’ werd heel vaak aangehaald door de kinderen, maar eigenlijk hadden ze al enkele plaatsen als rustig bepaald waar ze toch enkele dingen misten.  In plaats van een klein beschermde beschutting te maken die waarschijnlijk ook veel aandacht van de drukke kinderen zouden krijgen, dachten we om de drie belangrijke peilers van de school mee te nemen in ons ontwerp op een flexibele manier. Deze zijn verantwoordelijkheid, samenwerken en zelfstandigheid.

 We hadden al eens aangehaald dat de bomen zeer belangrijk waren voor de kinderen. Natuur is gelijk aan rust, werd ons meerdere keren gezegd. Op een onbewuste of bewuste manier gaan de kinderen bij een boom of in een kleine opening in de struikjes zich afzonderen van de drukte. Op dit moment ondervinden kinderen dus op zulke plaatsen rust. Echter vonden ze het spijtig dat ze zich echt moeten afzonderen, en ook geen zitmogelijkheden hebben zoals de hangmatten. In plaats van dat de kinderen zich weg schuilen, dachten we om het op een ‘Do it yourself’ manier aan te pakken waarbij de kinderen nog steeds op een fijne manier rust kunnen ervaren. We keken naar de aanwezige hangmatten die werden geplaatst als bedoeling om rust te creëren, maar in de praktijk wordt dit anders gebruikt. Meerdere kinderen vinden dit zonde want zij kunnen hier natuurlijk niet rustig gaan liggen. Dit moeten we dus anders aanpakken en zorgen dat ons ontwerp geen drukke plek wordt. 

Hierdoor bedachten we een systeem waarbij aan meerdere bomen lussen worden gehangen, zoals de oorspronkelijke hangmatten eigenlijk zijn bevestigd. De kinderen kunnen, indien hier nood aan is, een doek meenemen naar één van die bomen en deze vastklikken via een handig en makkelijker hanteerbaar systeem. Het is mogelijk een kleiner doek te nemen om alleen te zitten, of zelfs een groter doek om te ontspannen samen met je vriendjes. Je kan hierop liggen en zitten, een vooral op meerdere plaatsen gebruiken. Zo hebben de kinderen die nood hebben aan rust zelf de keuze om te kiezen waar ZIJ zitten, en worden ze niet geduwd naar een afgezonderd plekje. Indien je de doek niet meer nodig hebt, wordt dit terug opgeborgen door het kind. Hierbij wordt zelfstandigheid en verantwoordelijkheid aangespoord. De peiler van de school ‘samenwerken’ komt voor wanneer de jongere kinderen kunnen samenwerken met ouderen zodat hun doek perfect wordt bevestigd. De doeken worden aangespannen en zijn flexibel waardoor dat ervoor dat ze niet als schommels of drukke plek worden gebruikt. We namen dus het idee van hangmatten over, wat toch als een leuk idee werd beschouwd, en staken het in een gloednieuw jasje.

Met behulp van de drie peilers van de school en het idee van de hangmatten, is ons idee dus ontstaan.

Volgende week is het volop testen en uitproberen en natuurlijk de handen uit de mouwen te steken! We gaan met ons idee aan de slag en zoeken naar manieren om het het beste uit te voeren. Het moment waar we onze ideeën tot realisatie kunnen brengen. BRING IT ON!

Dag 4: Kijken door de ogen van een kind.

Vandaag trokken we er op uit om ideeën te verkrijgen van de kinderen zelf op een interactieve manier. We waren volledig voorbereid met kleurpotloden, stiften en gekleurde post-its.

Om 10u30, na de eerste pauze hebben we twee leerlingen uit elk leerjaar uit het klasje meegevraagd om met ons enkele opdrachtjes te doen. We vertelden de kinderen dat wij in het bezit waren van een geheim over de leerkrachten. Dit met als doel dat ze zich volledig kunnen inleven en ons meenemen naar een rustig plekje, al dan niet hun favoriete stilte plekje. Volledig nieuwsgierig naar het grote geheim, leidden de kinderen ons stuk voor stuk naar hun gekozen plekje waar niemand ons kon horen. We kwamen op plaatsen die we nog nooit hadden gezien in de school, of gewoon voorbij liepen, maar voor de kinderen zijn dit juist de weinige plekken die een poging doen naar het vluchten van het lawaai. Door de interactie met elkaar en verschillende leeftijden, kwamen we nog meer te weten over waarom sommigen dit wel, of juist totaal niet, een goed rust plekje vinden. Door middel van deze situaties te creëren, kregen we meer concrete reacties dan op de vraag ‘Waar is een leuk rustig plekje’, wat we dinsdag stelden. 

Ons bedoeling was vooral om verschillende visies van de kinderen te krijgen en deze op een blad te kunnen zetten. Kort na het geheim te vertellen, keerden we met de kinderen naar de rustige picknickbanken, die bovendien door niemand als rustig werd aangeduid. Hier lieten we hen hun rustige plekje tekenen, of dat van iemand anders indien dat beter bevonden werd. Ze hadden diverse kleuren ter beschikking en werden enkel gevraagd henzelf en de omgeving van hun rustige plekje te tekenen. Vaak waren dit enkel bomen of een struik. Kort hierna werd er op hetzelfde papier gevraagd om een toevoeging te doen aan dat plekje, iets wat het zou verbeteren. Hier kregen we zeer positieve en diverse input van de kinderen.

Uit de verschillende ideeën concluderen we dat de kinderen vooral rust vinden bij of onder een boom, een soort beschutting, een plaats waar ze ongestoord op zichzelf kunnen zitten. Een plaats dat ver weg is van de drukte maar ook een soort semi transparantie heeft waarbij ze toch nog zicht hebben op de omgeving. De natuur was hierin een belangrijke factor want dit zorgt mede voor rust. Een verschil tussen leeftijden werd ook duidelijk wanneer we zagen dat de kleineren minder afsluiting en rust nodig hebben dan de kinderen uit hogere klassen.

Ze tekenden vooral zitplekken waar nog steeds hun vriendjes bij konden zitten. De kinderen vanaf het 4de leerjaar gaven aan dat ze graag in de natuur willen lezen in stilte, maar evengoed willen ontspannen. Ze vertelden ons dat zowel in de klas, als tijdens de speeltijd er te veel lawaai is waardoor ze genoodzaakt zijn om zich ver af te zonderen en op de grond te zitten. Dit contrast en hun ideeën zijn zeker iets dat we meenemen in ons ontwerp, want dit is duidelijk een groot pijnpunt als je het dieper begint uit te zoeken.

In de middagpauze begonnen we aan onze derde opdracht, wat werken met post-its inhield. Er waren drie kleuren ter beschikking waarbij elke post-it een bepaald doel had. De kinderen mochten over het hele schooldomein lopen en deze post-its plakken waar ze deze het meest van toepassing vonden. Deze opdracht vervaagde alle grenzen die werden gemaakt door gebrek aan overzicht. De groene post-it was bedoeld om aan te geven wat hij/zij als een rustige plek ervaart. De geel gekleurde post-its waren bedoeld om aan te geven waar de kinderen een bepaald conflict zouden oplossen en het roze duidde de minst rustige plaats aan. Hierbij zagen we ook weer dat iedere leerling een andere mening had over ieder plek. 

Bepaalde leerlingen ervaarde de speelplaats als het meest drukke plaats terwijl het ander het bosje als de minst rustige plaats ervaarde. Hier kwam opnieuw datgene terug dat wij meteen dinsdag hadden ervaren, namelijk dat de hangmatten zorgen voor de drukste plek. Hierbij gingen we in dialoog met de kinderen en lieten hen verwoorden waarom ze bepaalde plekken hadden aangeduid en wat het beter zou maken. Met woorden en gebaren legden ze hun ideeën en frustraties uit. Sommige elementen van onze eerste opdrachten kwamen hier terug, zoals een afgesloten, rustig plekje dat zich nog steeds diep in de natuur bevindt. Met deze informatie gaan we opzoek naar een middenweg zodat we dé perfecte plaats kunnen vinden die als rustig ervaren kan worden door iedere leerling.

In de namiddag hebben we al de informatie verzamelt en een korte samenvatting gemaakt om in een oogopslag te zien wat de kinderen juist willen en nodig hebben. Hierdoor hebben we al veel stof om over na te denken en eventueel de eerste stappen naar een ontwerp, dat hopen we toch. 😉

Next day is pitch-day.  We zijn zeer enthousiast om al onze ideeën naar voren te brengen!

 

Dag 3: Kinderen aan de top!

Vandaag hadden de leerlingen van de Talentuin in Lummen een facultatief vrije schooldag. Hierdoor zijn we op de campus van UHasselt gaan werken.

In de vroege ochtend kwamen we samen en begonnen we meteen met de bespreking van gisteren. In deze brainstorm sessie werkten we onze ideeën concreter uit. De groep werd opgesplitst in twee zodat er kleinere groepen werden gecreëerd. Vervolgens gingen we opnieuw samen zitten met iedereen om elkaars ideeën bespreken. 

       

 

 

 

 

 

 

 

Als groep 2 hebben we eerst alles overlopen wat we op dag 2 hebben gedaan. We bekeken de school eerst als een groter plaatje, de buurtbewoners en de omgeving inbegrepen. Hierna kwamen we snel tot de conclusie dat we ons beter kunnen focussen op de kinderen zelf en hun noden, omdat we anders te hard begonnen uit te wijken. 

Eerder gaven de kinderen aan dat rustige plekjes ver te zoeken zijn, nochtans is hier nood aan. De rustige plaatsen zoals de hangmatten werden nu gekoppeld aan lawaai, tot grote ergernis van velen. Hierdoor bleef er amper iets over om te rusten, of zelfs om te zitten. Ook al is het bos zeer ruim en flexibel, het schiet toch duidelijk te kort. Door middel van enkele persona’s op te stellen vanuit de eerder gemaakte observaties, konden we ons duidelijk richten op kinderen met ieders andere soorten karaktereigenschappen en werd dit ook overzichtelijk weergegeven.

Na een interessante meeting met onze begeleider Ruth Stevens, werden we nog meer aangezet om de kinderen centraal te zetten want uiteindelijk zijn zij degene die vooral vertoeven in de school. 

Na een moeizame start zijn we nu op weg naar een concreet idee. Met volle moed hebben we alles voor dag 4 voorbereid. Hier willen we dat de kinderen op een interactieve manier hun wensen in verband met rust in beeld brengen. Dit kan door middel van tekeningen en het vrij plakken van rode en groene post-its op leuke maar ook de minder leuke plaatsen op school. Op deze post-its kunnen ze ook hun emoties kwijt. De tekeningen kunnen we gebruiken als een abstracte idee voor het maken van deze unieke rustige plaats. Zo kunnen we een statement maken in de vorm van een oplossing, bepaald volgens de inbreng van de kinderen zelf.

 

Denk zelf eens na over jouw eigen schooltijd. Wat miste je daar? En hoe zou jij je voelen om zoveel inbreng te krijgen in het veranderen van je school? 😉 

 

Dag 1 en 2: kennismaking met de site

In een Daltonschool staat het kind centraal en is het belangrijk dat ze op hun eigen manier gaan bijleren. De school bevindt zich in een groene omgeving en biedt de kinderen veel speelmogelijkheden aan. De drie belangrijke pijlers van de Daltonschool zijn namelijk zelfstandigheid, samenwerken en verantwoordelijkheid.

           

Op maandagochtend (20/09), de start van het schooljaar, gingen de live projects van start met voorafgaand een inleiding met de algemene informatie van de projecten. De volgende ochtend (21/09) kwamen we samen in de Daltonschool Talentuin in Lummen. Enkele studenten van de UHasselt gingen mee les volgen om de belevenis van een klasmoment te ervaren en te observeren hoe bepaalde kinderen reageren. De overige studenten gingen mee op rondleiding door de school onder leiding van directrice Cindy en leraar Rik om eens te kijken naar interessante locaties in het pand en erbuiten. De school vindt het zeer belangrijk om het groen mee te betrekken en de kinderen ook een plaats in de natuur te geven. Zij kunnen op hun beurt spelen in het bos, op de speelplaats of op het voetbalveld. Tijdens de rondleiding werden er ook enkele interessante punten aangeduid zoals niet-benutte plaatsen en ‘verboden’ zones. Hierna kregen we meteen een bundel en plattegrond in onze handen geduwd van de school met hun tweejarig uitbreidingsplan. Deze was al zeer volledig en vooral ambitieus. Ze gaven aan dat een minpunt hierdoor was dat ze te veel willen uitvoeren en daardoor dingen niet volledig kunnen afmaken. Echter waren er interessante elementen bij zoals extra banken van boomstronken, tipi’s, een soort amphitheater,… We stelden ons meteen de vraag of het een meerwaarde zou zijn om als groep nog een losstaand, nieuw element toe te voegen met deze plannen in ons achterhoofd… Zeker de moeite om over na te denken.

Koekjespauze, eerst even binnen een koekje eten tijdens het ‘Karrewiet’ kijken en daarna kort buiten spelen. Hier wordt het spelen weer in de kijker gezet. Tijdens deze pauze, namen we enkele leerlingen apart om een paar vragen te stellen. Deze leerlingen zijn gekozen naargelang hun reactie tijdens onze observatie in de klasjes. Een contrast tussen luid, stil, of juist beide in andere omstandigheden. We kwamen al snel te weten dat elk kind andere noden heeft, wat natuurlijk logisch is. Van ‘voetballen en zitten op het gras’ naar ‘liever ontspannen in de hangmat’. De verspreiding van kinderen naar alle hoeken van het bos en de speelplaats om groepjes te creëren met uiteenlopende behoeftes, was zeer leerrijk om te zien. 

In de namiddag gingen we kinderen en leerkrachten interviewen en vragen stellen in verband met de school. “Wat zijn jouw favoriete plekken op school”, en “Wat zijn de minder leuke plaatsen”, waren onder andere gestelde vragen. Hier werd ons toch duidelijk dat elk plekje luidruchtig wordt, zelfs de hangmatten die bedoeld zijn om te ontspannen. Maar ja, wat zou je zelf doen als kind als er geen schommels aanwezig zijn? We merkten dat velen toch nood hadden aan zo’n rustig plekje om je al dan niet af te zonderen, en zeker een plek waar ze wél mochten zitten. Na deze observaties en bevragingen gingen we samen brainstormen over wat de leerlingen en leerkrachten zowel missen op school. De school focust wel op die drie belangrijke factoren, maar de rust is toch ver te zoeken op sommige plekken… Hierdoor wordt zelfstandigheid of het ‘op jezelf’ zijn moeilijk.

Bovendien wil de school vrijheid uitstralen, maar deze wordt belemmerd door bepaalde grenzen. Grenzen die zowel zichtbaar als onzichtbaar zijn. Kijk maar naar de grens tussen de school en de buurt. Het is nog steeds een afgezonderd perk waar enkel vrijheid is binnen de school hun grenzen. In de school zelf is er ook een groot onderscheid tussen de kleuters en het lager onderwijs, dit is deels zo gedaan door Covid19 natuurlijk. In de pauze zijn er zelfs plekken waar niet gespeeld mag worden door gebrek aan overzicht. Dit is een grote zonde. Als laatste viel het ook op dat de klaslokalen en de overige gebouwen gewoon ommuurd zijn zoals overal. Zij zijn heel gesloten richting de natuur maar ook richting de omgeving. Ze vormen een soort barrière voor de buitenwereld. De school heeft zeker stappen genomen in de juiste richting, maar duidelijk nog niet genoeg! 

Met veel stof om over na te denken, kunnen we aan de slag gaan op dag 3. Stay tuned 😉