De eerste dag is de groep die instaat voor het programma verwerken rondgegaan voor een eerste kennismaking in de buurt van Zwartberg. Ze hebben hun vooral gefocust op de volkstuinen in de Meeuwerstraat en de Arbeidsstraat om vervolgens, d.m.v. interviews en antropologisch onderzoek, te onderzoeken waar tot nu toe de collectiviteit van de buurt te vinden is wanneer de groenten reeds zijn geoogst en wat het volgend niveau van collectiviteit in de toekomst voor deze buurtbewoners zou kunnen betekenen.
‘Bonen kweken met een pintje erbij.’
Deze Italiaanse man (links in beeld) is in de buurt bekend om zijn bonen. Hij heeft zelfs in het Genkse kookboek een foto en een artikel staan. Desondanks zijn populaire bonen, wordt er buiten eigen gebruik niets anders gedaan met de verwerking van deze bonen. Het overschot dat ze teveel hebben geproduceerd wordt vooral aan vrienden en familie verdeeld. Ook zijn buren die effectief iets produceren, o.a. olijfolie en wijn worden niet verhandeld in de buurt. Zelf staat de man open voor verandering en heeft hij een voorkeur voor gastronomisch gebruik van eigen verworven producten in bv. lokale restaurants. Zo gaf hij het voorbeeld van een restaurant uit Peer die zelf druiven hebben gekweekt en deze vervolgens gebruiken om eigen prosecco te maken en te verkopen in hun zaak. Ook zou deze man graag een (grotere) plek hebben waar hij eventueel kan uitrusten en op zijn gemak zijn dagelijks pintje kan drinken. Momenteel doet hij dit tussen zijn bonenstaken waar hij twee of drie ganse dagen in de week zijn tijd besteed. Ook ziet hij het multiculturele aspect in de buurt als opportuniteit om van andere mensen, met andere tradities en kookgewoontes, te leren en het collectief samenzijn te vergroten.
‘Wij conserveren onze passata’
Deze heer is van Turkse origine en hij woont samen met zijn vrouw en kinderen in Zwartberg. Hij en zijn vrouw zijn beide op pensioen en brengen daarom vaak tijd door in hun volkstuintje wanneer het goed weer is. Het gezin vindt het vooral spijtig dat ze steeds doorheen de dag terug moeten wandelen naar hun woning voor drinkbaar water, wat ze eventueel zouden kunnen gebruiken voor te koken, of om naar het toilet te gaan. Daarom is er vanuit hun kamp vraag naar een overdekte plaats waar deze voorzieningen wel mogelijk zouden zijn. In hun tuintje zelf kweken ze vooral tomaten, paprika’s en komkommers. Deze doen wederom enkel dienst voor eigengebruik. Ook het overschot van bv. tomaten wordt verwerkt tot passata die ze vervolgens gaan conserveren in blikken.
Deze Belgische man heeft over het collectief idee een andere mening. Hijzelf denkt namelijk niet dat dit mogelijk is, net doordat er teveel verschillende nationaliteiten op een plek samenleven. Hij neemt namelijk reeds deel aan de collectieve tuin die zich op de hoek van de Arbeidsstraat bevindt en heeft reeds met een aantal andere mensen een aantal initiatieven genomen om de samenhorigheid van de buurt de versterken door verschillende activiteiten te organiseren. Vaak had dit een negatief resultaat als gevolg. Dit omdat de input meestal van één kant komt en er voor de rest geen inzet van de andere buurtbewoners is. Zo ziet hij zelf dat iedereen vooral individualistisch is ingesteld en niet graag werk doet voor iemand anders of met iemand anders. Misschien betekent dit dat er gezocht moet worden naar een andere manier, andere activiteiten om deze subgroepen samen te brengen om vervolgens kennis te laten maken met elkaars verschillen en culturen. Een nieuw idee van ‘open keuken’ kan hier misschien een oplossing voor bieden.
Vandaag zijn alle studenten daarom op onderzoek gegaan om na te gaan welke materialen beschikbaar zouden zijn en hoe ze deze kunnen verwerken in hun ontwerp. Deze materialen hebben alle studenten geïnventariseerd. Deze groep had een aantal voorwerpen gevonden zoals roosters, paletten en bakstenen. Op deze manier zou er een soort van barbecue gemaakt kunnen worden met daarrond wat zitelementen.
bben we enkele locaties bezocht waar zich kasten bevind
Bijen hebben een vliegafstand van 3 km waar ze water, hars, stuifmeel, nectar,..enzovoort gaan halen.
selstation organiseren waar verschillende actoren hun producten kunnen verkopen/aanbieden. De bedoeling is dat het voedselstation een multifunctionele plek wordt waar verschillende activiteiten kunnen plaatsvinden. Lesgeven, kennis uitwisselen, een specifieke productie promoten en de cultuur van de lokale landbouwer aan de man brengen zouden hier bijvoorbeeld gestationeerd kunnen worden.
