“Wat zijn de toekomstperspectieven voor de universiteitscampus?” Dit vormt de kernvraag van ons lopende project gedurende de komende twee weken. Momenteel zijn verschillende organisaties bezig met de ontwikkeling van een campusplan dat visuele voorstellingen bevat van hoe de campus er zowel over acht als over 50 jaar uit zou kunnen zien. Ons doel is om deze plannen kritisch te evalueren en, indien nodig, bij te sturen.
Op de eerste dag hebben we de fundamenten van het project verkend. We kregen inzicht in de toekomstplannen en wat er van ons werd verwacht. Bovendien hebben we tijdens een boswandeling de toekomstige paden verkend, wat ons een eerste indruk gaf van de locatie van verschillende projectonderdelen.
Op de tweede dag zijn we zelf op zoek gegaan naar informatie, waarbij we ons concentreerden op de verschillende uitdagingen op de campus. We hebben vooral gekeken naar ons faculteitsgebouw, hierbij stootten we op een probleem dat elke architectuurstudent al eens heeft ondervonden bij hun eerste bezoek aan de campus: de hoofdingang te vinden. De hoofdingang van ons gebouw is niet zichtbaar vanaf de parkeerplaats of de bushalte, en er zijn geen duidelijke aanwijzingen. Als je naar het gebouw loopt, lijkt het alsof je aan de achterkant van een pand belandt waar afval wordt verzameld. Tijdens onze verkenning van de problemen met het architectuur gebouw werd al snel duidelijk dat we een plek missen om rustig samen te komen. Dit hangt samen met het feit dat we geen gezellige ontmoetingsruimte in ons gebouw hebben. Veel studenten gebruiken ons gebouw als doorgang van de architectuur parkeerplaats naar hun leslokalen in gebouw D, terwijl een ander deel van de studenten zelfs niet eens op de hoogte is van het bestaan van ons gebouw.
Om onze bevindingen te staven, begonnen we op de derde dag met een klassieke methode: turven. Tussen 8 en 9 uur ’s ochtends hebben we geregistreerd hoeveel studenten via welke ingang arriveerden en of ze ons gebouw moesten betreden of alleen als doorgang gebruikten. Het viel ons snel op dat de inkom van gebouw E het minst werd gebruikt, slechts door 52 studenten, waarvan er maar twee studenten zich naar gebouw D begaven. De ingangen bij de parkeerplaatsen van gebouw E waren veel populairder, met 172 studenten die daar binnenkwamen. We konden ook vaststellen dat van deze 172 studenten er 81 de parkeerplaats gebruikten om naar gebouw D te gaan. 79 studenten wandelen via gebouw D het architectuurgebouw binnen. Tijdens het turven viel het ook op dat sommige mensen de weg niet konden vinden. Ze kwamen ons gebouw binnen, twijfelden even en keerden soms weer om. Natuurlijk moeten we hierbij in gedachten houden dat het de eerste schoolweek is en dat het in het begin altijd lastig is om je lokaal te vinden. Alle verzamelde informatie hebben we samengevat in een presentatie en besproken met onze docenten voordat we echt aan de slag konden.
We hebben besloten om ons te richten op de hoofdingang van het architectuurgebouw om deze aangenamer te maken. Bovendien willen we het probleem van het ontbreken van een rustige ontmoetingsruimte aanpakken. Als we de onaantrekkelijke aspecten van de locatie kunnen verbeteren en deze verbeteringen kunnen combineren met de gezellige ontmoetingsplek die momenteel ontbreekt, willen we andere studierichtingen aantrekken. Op die manier kan ons gebouw in de toekomst meer worden dan alleen een doorgangsgebouw.
Om dit project te realiseren, zijn we op de derde dag op excursie gegaan. We begonnen in Kuringen, waar een winkel is met items die net niet goed genoeg zijn voor de kringloopwinkel. Hun slogan luidde: “Vul je hele winkelwagen voor 8 euro.” De items die we daar vonden, leken echter niet relevant voor ons project, behalve enkele grote banners van bijvoorbeeld de JBC, die we voorlopig in gedachten houden. Vervolgens bezochten we Hasselt, waar op dat moment een tentoonstelling plaatsvond van projecten die de afgelopen jaren waren gerealiseerd. Kortom, een inspirerende plek. Onze excursie eindigde op de campus, waar we begonnen na te denken over ons filmpje. Hierin willen we op een luchtige manier de uitdagingen toelichten waarmee we worden geconfronteerd bij het bestuderen van onze campus. Bovendien presenteren we ons idee in dit filmpje. Na het opnemen van alle beelden en een deel van de montage was de dag ten einde.
