We begonnen de dag met een bezoek aan de toren met Sebastiaan Thys van a2o architecten. Hij wist ons te vertellen dat het park niet enkel gebruikt wordt door hangjongeren, maar ook de senioren die aan de voet van de berg wonen, bezoeken het park nadat ze met een busje naar boven worden gebracht. Ook kinderen genieten van de ongerepte natuur om avonturen in te beleven. Ook adolescenten vinden hun weg naar het park via de volkstuintjes. Deze werden een paar jaar geleden aangelegd en zijn een groot succes. De grote verscheidenheid in leeftijden is iets wat ons erg aanspreekt aan het park en iets waar we zeker mee verder willen gaan.
Indien we niet op de Orleansberg te vinden zijn, bevinden we ons meestal in de Werkplaats. Dit is een lokaal tegenover het stadhuis waar de samenwerking tussen stad en buurtbewoners plaatsvindt. Op deze plek zullen de ontwerpen op papier gezet worden, maar vandaag bezochten we ook de plaats waar het echte werk zal plaatsvinden. Op korte wandelafstand vonden we een sociale werkplek die we mogen gebruiken om de praktische kant van ons project uit te voeren. Ook de materialen die voor ons beschikbaar zijn konden we vandaag bekijken. In het industrieterrein werden ons bergen stenen, klinkers en tegels getoond die we zullen mogen verwerken in ons concept en ontwerp.
Het idee van de vier ingrepen op plaatsen waar de trage wegen van het park beginnen, werd vandaag afgetoetst met de begeleiders. Ons concept werd gestroomlijnd: van de vier overgangspunten werden er twee gekozen die we zouden ontwikkelen: één in het oosten van het park en één in het zuiden. Er werd ons aangeraden de locatie en het doel van deze punten te heroverwegen. Waar willen we deze cruciale overgang van snel naar traag positioneren? Moeten deze eerder dicht bij elkaar komen of ver van elkaar af liggen? Maar vooral: waar vinden de Aarschottenaren dat deze thuishoren? We trokken de stad in voor de mening van de bewoners.